Pyreneese berghond karakter

Pyreneese berghond vorming van het karakter door opvoeding Het karakter is net zoals bij mensen voor een deel gevormd door de opvoeding. De opvoeding, omgeving en de opgedane ervaringen bepalen voor een groot deel het karakter. De persoonlijkheid van de Pyr is wat algemener gericht. De karaktereigenschappen zijn vaak kenmerkend voor de hond. Hierbij ook rekening houdend met dat de pyreneese berghond van huis uit zelfstandig, fier, dominant is en dat hij een eigenzinnig karakter heeft. U moet niet vergeten dat ze van oorsprong werden gebruikt om het vee te bewaken. Een karakter is voor iedere hond uniek en speciaal en vaak moeilijk te veranderen. Dit komt ook omdat iedere hond zijn eigen karakter heeft. We merken soms al bij pasgeboren pups dat ze andere karaktertrekken hebben. De ene slaapt veel en de andere is weer druk en de andere is rustig, De honden die vaak druk zijn en weinig slapen zijn veelal de dominante honden en degene die rustig zijn en veel slapen zijn in het algemeen de ondergeschikte honden. Het is wel zo dat elke hond uniek is. De persoonlijkheid wordt ook bepaald door het karakter en gewoontes of gedragingen, zoals onder andere de aangeleerde gewoontes. Het karakter draagt zijn steentje bij en staat daarmee dus ook aan de basis van een persoonlijkheid. Het is mogelijk om bepaalde elementen uit de persoonlijkheid aan- of af te leren. Maar het karakter is over het algemeen wel heel moeilijk om te veranderen. Datgene wat aangeboren is sowieso bijna nauwelijks te veranderen. Agressief gedrag ontstaat door te weinig aandacht in de opvoeding en ook als de pup op jonge leeftijd te weinig aandacht of liefde krijgt en het kan ook te maken hebben met de omgeving waar de pups en de ouders zijn groot geworden. U bent er verantwoordelijk voor dat de hond een consequente opvoeding krijgt. Onze honden worden met veel liefde en aandacht verzorgd. Ze leven bij ons in huis en maken een belangrijk deel uit van ons dagelijkse leven. U zult bij ons geen kennels vinden. U kunt ook daadwerkelijk zien dat de honden binnen leven. Het is een keuze die je maakt. Met deze gedachten proberen wij een positieve bijdrage te leveren aan het vormen van het karakter van de hond. Hij leeft met ons en niet voor ons! Zie ook pyreneese berghond opvoeden Pyreneese berghond gedrag veranderen. Een verandering in het gedrag van een pyreneese berghond is mogelijk. Een recentelijk onderzoek heeft de volgende kennis opgeleverd. We waren allemaal in de veronderstelling dat de persoonlijkheid van een hond nagenoeg stabiel zou blijven dit omdat ze ook niet zulke veranderingen net zoals mensen doormaken. Een onderzoek heeft uitgewezen dat ze wel degelijk veranderen.  Ze hebben hebben veranderingen in de relatie met de baasjes kunnen constateren. Er was nog nooit onderzocht of het karakter van honden kon veranderen.  Ze hebben voor de studie duizenden hondeneigenaren van verschillende rassen en leeftijden een uitgebreide vragenlijsten over de persoonlijkheid van de hond laten invullen.  Ze hebben statistische samenhang tussen drie belangrijke kenmerken gevonden. De leeftijd en persoonlijkheid dit in overeenkomst met het karakter van de hond en zijn baasje en in hoeverre het karakter van de Pyreneese berghond invloed had op de relatie met de eigenaar. Ze hebben ontdekt dat ouderen honden veel  moeilijker zijn te trainen dan honden in de leeftijd van zes jaar. Een puppy was nog te speels en te onbehouwen.  Een hond van zes jaar had ook nog niet te veel ingesleten gewoontes. Hierbij vertelde de onderzoeker dat een hondje op zijn baasje waar blijkt te zijn.  Hij vertelde dat extraverte mensen de hond vaker als zeer actief en enthousiast omschrijven en de mensen die zichzelf meegaand vinden zeggen dat hun hond juist weer heel rustig en kalm is. Het blijkt dus met elkaar te maken te hebben. . Pyreneese berghond blaffen Regelmatig wordt er gevraagd . Hoe lang kan mijn hond alleen blijven. Wat voor taakje kan ik hem geven. Help hij blaft. U moet zich goed realiseren dat een pyreneeseberghond in de meeste natuurlijke vorm een taak heeft. Hij beschermt de kudde. Hij beschermt het terrein. U kunt deze taken voor hem realiseren. Wanneer u daarvoor de mogelijkheden heeft. Een taakje thuis doen zoals bijvoorbeeld de afwas . Nee , dat gaat het niet worden. U kunt ze een Kong spelletje laten doen. Een kluif geven. Etc. Het is van korte duur. Het is geen structurele oplossing. U kunt er vanuit gaan als u langer dan vier uur dagelijks weg bent dat het blaffen en of slopen of het gedrag een probleem gaat geven. U krijgt bij het blaffen onherroepelijk problemen met u buren. Hoe gaat u dat oplossen. U zoekt naar noodoplossingen. Het gaat niet helpen. Een pup is nog een ander verhaal. U kunt ze wel langzaam leren wennen dat ze soms even alleen zijn. Ik bedoel hier dan ook daadwerkelijk mee . Niet langer dan een uurtje . Het beste is om dit te doen als hij moe is. U moet wel zijn vertrouwen winnen dat u hem niet te lang alleen laat. Hij gaat anders slopen en of blaffen en of gedragsproblemen geven. U kunt het als hij 4 a 5 maanden is langzaam opbouwen. Wanneer u wat langer weg moet . Zorg dat u een oppas vindt. U moet heel veel aandacht schenken om zijn vertrouwen te krijgen dat u terugkomt en moet het daarom ook langzaam opbouwen. Hierbij moet je ook goed realiseren dat een nieuwe omgeving voor een pup stress oplevert . Hij komt uit een warm nest . U moet hem eerst aan zijn nieuwe omgeving laten wennen en daar moet u deel vanuit maken. Ze hebben veel contact en toezicht nodig. Je moet dat goed realiseren als je een pup koopt dat je het eerste half jaar niet te lang van huis kunt zijn. Want hier ontstaan vaak de problemen. We horen regelmatig dat mensen de pups te lang alleen laten. Ze gaan dan blaffen of slopen. Behalve als u ze buiten kunt laten om het huis te bewaken zonder dat de buren gaan klagen. Hij heeft dan een taakje. Wanneer u zijn natuurlijke habitat kan nabootsen en hem deze taak kan laten doen. Zult u waarschijnlijk helemaal geen problemen ondervinden alleen als mensen het niet begrijpen en ze storen als hij zijn werkzaamheden uitoefent. Pyreneese berghond natuurlijk instinct Het leren omgaan met het natuurlijke instinct van een pyreneese berghond. We krijgen heel vaak te horen.. Help, hij blaft.. Help, hij valt uit aan de lijn.. Help hij snapt. Help, hij gromt. Help, hij wil die fietsers achterna. Help, help, help! Heel vaak willen mensen de handdoek in de ring gooien.  Het is een heel bijzonder ras. We gaan niet zeggen. NEE.. Je hoeft er geen zorgen om te maken. Het is heel belangrijk dat je er vooraf goed over nadenkt of een hond die zulke speciale eisen stelt in uw leven past. Ze blaffen wanneer ze dat willen. Je kunt ze afleiden en er heel veel tijd in stoppen om ze systematisch JA te laten denken. Hierbij het is geen garantie. Het is de beste oplossing maar vergt wel heel veel tijd en energie en vooral consequent zijn maar ook hier geldt: het kan zomaar weer anders zijn. Ze doen wat ze willen.. Het systematisch JA leren denken is een methode die je gebruikt om hem af te leiden en te zorgen dat je ze aandacht krijgt. Zoek naar creatieve oplossingen hierbij. Het is in het begin handig om hier een lekkertje voor te gebruiken. Je mag ook niet vergeten dat het de pyreneese berghond zijn natuur is en je het blaffen nooit helemaal kunt afleren. Je kunt het wel proberen te reguleren dit d.m.v. zijn aandacht te krijgen. Je moet gewenst gedrag consequent belonen en niet gewenst gedrag corrigeren. Het is zijn territorium. U mag dat niet vergeten.       We gebruiken als ze gaan blaffen ook nog weleens een kopje water. Het is een schrikmoment. Wanneer je geluk hebt dan kan je daar op verder borduren. Water, water.. Ze vinden het niet leuk. Je kunt het niet continue blijven doen. Ze gaan zich er dan tegen verzetten. Het is iets natuurlijks. Ze blaffen om aan te geven dat ze hier aan het waken zijn.   We kloppen ook nog weleens op het raam. Soms werkt het. Hij is dan even afgeleid. Wanneer we er naar toe gaan dan stoppen ze meestal wel. Behalve als er iemand loopt of fietst die er niet thuis hoort. Wanneer hij stopt moet je ze direct belonen en als ze onnodig blijven door gaan corrigeren.   Je kunt ook een hoop oplossen om de gezichtsvelden te beperken. Hoge schuttingen. Wanneer ze binnen zijn kun je de muziek harder aan zetten zodat hij niets hoort. De gordijnen voor de ramen hangen. Ze niet bij de voordeur te laten waar iedereen voorbij komt. Het beste wat je kunt doen is accepteren dat het zijn natuur is en proberen tot vervelends aan toe zijn aandacht te vragen als hij weer eens onnodig aan het blaffen is en nogmaals belonen als ze stoppen en corrigeren als ze het blijven doen. Het blaffen zit in de genen.    Een pyreneese berghond zou van nature van zijn gezin houden en je dus beschermen. Wanneer ze de kudde beschermen zijn ze meestal gefixeerd op de verzorger. Het is daarom heel belangrijk dat hij al als puppy met meerdere verzorgers te maken heeft. Betrek het hele gezin erin en ook de mensen die op visite komen. Hij moet leren het te accepteren en zich niet leren fixeren op 1 verzorger.  Ze grommen naar mensen als ze binnen komen. Het eerste advies . Voorkomen is beter dan genezen. Ik kom hierop terug. We lopen ook de hele dag in en uit, maar er zijn ook vaak bekenden. De pyreneese berghond is altijd gereserveerd, achterdochtig of zelfs agressief. Het is zijn natuurlijke instinct. Zijn territorium..      We hebben vrienden, kennissen, familie, etc.. die komen en gaan. Ik heb zelf een grote fout begaan. Het gaat al 11 maanden goed. Wanneer de bel gaat of er gebeurt iets buiten of iemand komt binnen is er een hond bij ons die veel mee heeft gemaakt die altijd heel alert en gespannen is en meteen klaar om in te grijpen. We zijn er altijd bij als mensen binnenkomen en houden hem apart van het bezoek. Hij is als er bekende komen ontspannen . We laten hem dan snuffelen als we in de tuin zijn en dan is het goed. De kamer is alleen zijn territorium.  Onze honden zijn allemaal heel enthousiast als er mensen komen. Wanneer ze vaker er zijn gaat het allemaal goed. We werden na 11 maanden wat losser met de hond die is herplaatst en waren even vergeten dat de hond met veel bagage wat moeizamer is als er bezoek in huis is.. Hij heeft toen gesnapt. We hadden de teugels niet mogen laten vieren. Het is onze fout.   Je moet de taal van je hond kunnen lezen. Het allerbelangrijkste vind ik de veiligheid van je gasten en de omgeving. . Indien het nodig is, kan je hem of haar het beste scheiden. Je zult er na verloop van tijd beter in worden om zijn taal te leren lezen. Wat willen ze wel en wat willen ze niet, wanneer voelt hij zich goed, wanneer niet, wat is zijn lichaamstaal. Het kost tijd, heel veel tijd.  Het is wel belangrijk dat je al vanaf het begin aangeeft als ze beginnen de grenzen te testen om te laten zien wat wenselijk is en wat niet. Een ernstige correctie is zijn nek schudden. Zijn mond omvatten is een correctie. Het moet al vanaf het begin bij de opvoeding gebeuren. Hij geeft signalen af en daar moet je consquent op blijven reageren. Hij mag niet grommen. Hij mag niet zijn tandjes optrekken. We horen bij de herplaatsing van honden ook vaak hetzelfde verhaal . Het ging altijd goed en iedereen kon binnenkomen en van het ene op het andere moment is het fout gegaan. Ik heb geleerd dat we niet in de hoofden van de pyreneese berghonden mogen kijken. Het kan morgen zo maar weer eens anders zijn. Het is daarom zo belangrijk dat je de signalen opvangt. We waren ervan overtuigd dat het allemaal , oké is. Het is en blijft een hond met een natuurlijk instinct. Op het moment dat je er niet bij bent dan blijft hij zijn huis bewaken. Wanneer je ziet dat hij signalen afgeeft om zijn natuurlijke ding te doen en er komt bezoek in en uit in je huis. Zoek een andere ruimte . Zodat de mensen zonder kleerscheuren in en uit kunnen lopen. Zo bewaakt hij ook eigendommen. Laat nooit eten, speelgoed of andere dingen rondslingeren.  Als je eigen hond bijt, is het nooit de schuld van de vreemdeling, ook al gedraagt hij zich dom. Wij dragen de verantwoordelijkheid. We moeten zorgen dat het niet zover kan komen. Voorkomen is dus beter dan genezen. Het geldt voor elke situatie. Je moet realiseren dat een pyreneese berghond van nature een hond is die zijn kudde beschermt. Het zijn geen makke schaapjes. Het zijn wel de schaapjes die ze beschermen.   We horen ook heel vaak dat de honden uitvallen aan de lijn. Hierbij geldt ook: voorkomen is beter dan genezen. We kunnen de problemen opzoeken . We kunnen de problemen ook uit de weg gaan. Hierbij geldt ook dat het beste is om de hond systematisch JA te leren denken. Zorg dat je zijn aandacht krijgt en beloon het gewenste gedrag en corrigeer het ongewenste gedrag.  Zoek naar creatieve oplossingen. Je kunt hem afleiden en dan verder lopen . Je kunt ook de andere kant oplopen. Wat ook mogelijk is. Hij is te sterk. Ik ga op andere tijden met ze wandelen. Het zijn allemaal oplossingen. Wanneer er een andere hond aan komt en waar hij steeds problemen mee heeft. Blijf dan niet te lang op dezelfde plek te blijven staan. Ze hebben dan veel te veel tijd om uit te vallen en of zich te fixeren. Probeer hem af te leiden met een snoepje en loop er met een boog om heen.  Wanneer ze heel sterk aan de lijn zijn ..Zoek het niet op. Ze zijn onvoorspelbaar. Het zijn niet allemansvrienden en het kan vandaag zomaar anders zijn dan gisteren. Het gebeurt heel vaak dat mensen de pyreneese berghond niet kunnen tegen houden. Het is geen schande.. Ze zijn sterk. Zoek naar creatieve oplossingen Wat ook nog kan is dat je ze een muilkorf om doet voor het geval dat het verkeerd afloopt. Je moet in oplossingen denken. Wij dragen de verantwoordelijkheid en moeten zorgen dat het niet zover kan komen. Hier geldt dus ook. Voorkomen is dus beter dan genezen.  We willen niemand ontmoedigen. Het helpt niet als we gewoon zeggen"maak je geen zorgen", dat is te makkelijk. Het is een ras dat uiteindelijk met heel veel geduld kan integreren in je leven. Hierbij moet je wel de taal van de hond kunnen lezen en niet in het hoofd van een PyR kijken en het gedwongen willen forceren. Ze voelen zich dan niet begrepen en dan kunnen ze nog meer probleemgedrag gaan vertonen. Het gaat honderd keer goed maar die ene keer kan het dus zomaar anders zijn. Wanneer het dus echt niet lukt dan hoefje je niet te schamen. Zoek naar alternatieven en denk in creatieve oplossingen.    Ik hoop dat jullie een aantal goede tips hebben gekregen en als je onze zorgen serieus neemt en ze niet afdoet van zover komt het niet en het als overdreven beschouwt . Waarom zou je het dan niet kunnen? Het is wel belangrijk als je er tegen aan loopt tegen de bovenstaande punten dat je de verwachtingen ten aanzien van je pyreneese berghond aanzienlijk zou moeten bijstellen..  Wat verlangen naar veiligheid betreft, als het eenmaal echt is aangekomen, zal het waarschijnlijk tot je volle tevredenheid worden vervuld. Zorg dat je ze vriend wordt en hij kan niet tegelijkertijd een allemansvriend zijn en dat zal hij waarschijnlijk ook nooit worden. Zo vindt hij de ene hond wel aardig en de andere weer niet. Respecteer het.  Het allerbelangrijkste vind ik de veiligheid van je gasten andere honden. Zoek dus naar oplossingen vooraf. Voorkomen is beter dan genezen. Hierbij geldt wel . Het is voor elke hond anders. Ze hebben allemaal een unieke persoonlijkheid. Ze reageren ook allemaal anders. De ene reageert heel positief op corrigeren.. De andere weer wat minder, etc.. Het gaat erom dat er wederzijds vertrouwen is en dat doet iedereen op zijn eigen manier wat het beste bij je past. Dat geldt natuurlijk ook andersom. Elke hond heeft zo zijn eigen behoefte en zijn eigen persoonlijkheid. Je moet goed zijn taal leren te lezen wat het beste voor hem is en wat hij bedoelt en zich prettig bij voelt. Wat we niet kunnen veranderen is dat hij natuurlijk gedrag vertoond. Ze eten wanneer ze willen, ze blaffen wanneer ze willen, ze lopen wanneer ze willen, ze komen naar binnen wanneer ze willen, ze luisteren wanneer ze willen, ze doen wat ze zelf willen, ze beschermen wanneer ze willen, ze zijn heel sterk aan de lijn en trekken wanneer ze willen, ze zijn aardig wanneer ze willen, ze zijn je vriend wanneer ze willen, ze springen tegen je aan wanneer ze willen, ze knuffelen wanneer ze willen, ze graven wanneer ze willen, ze slopen wanneer ze willen, ze vallen uit wanneer ze willen, ze zijn angstig wanneer ze willen, ze zijn wakker wanneer ze willen, ze waken wanneer ze willen, ze komen terug wanneer ze willen. Ze snuffelen wanneer ze willen, ze klauteren wanneer ze willen. Het is hun natuurlijke instinct. Hierbij geldt dat het voor elke hond anders is. We kunnen het allemaal proberen te veranderen en allerlei trainers gaan inschakelen. Het gaat bijna altijd fout. Ze zijn bijna niet te trainen. Het kan zo maar weer van het ene moment op het andere moment anders zijn.. Het is niet zo eenvoudig. Wanneer je een trainer zoekt dan moet het iemand zijn die heel veel ervaring heeft met het ras. Het gaat anders op zeker fout. Wij kunnen het wel willen maar zij doen wat ze willen. Wanneer je dat allemaal kan accepteren en begrijpen wat voor ras het is . Wordt het je vriend voor het leven.  

Pyreneese berghond in kennels Ik wil in het kort terug komen op pyreneese berghonden die in kennels en of ver weg van huis op een veld met een bijgebouw worden gehouden. U begrijpt dat deze honden veel te weinig prikkels krijgen. Een continue liefdevol kennismaken met mensen en andere dieren en met heel veel verschillende omgevingsfactoren is noodzakelijk voor een goede socialisatie. Hier is een fokker voor verantwoordelijk. Het is belangrijk dat de honden met grote regelmaat gaan wandelen. Ze moeten kennis maken met de omgeving en regelmatig met andere rassen en met mensen in aanraking komen. Het is vooral heel belangrijk dat ze goed worden gesocialiseerd en dat ze worden meegenomen naar winkelcentrum, evenementen, etc. Ik zie vaak kennels waar alleen als er een nest is de hond binnen mag komen. U moet zich niet laten verleiden. U moet vooral goed om u heen kijken. Het is belangrijk dat ze deel uitmaken van de samenleving. Wanneer u een hond die voornamelijk zijn leven in een kennel doorbrengt in uw gezin opneemt dan moet u zich realiseren dat er aspecten zijn die ze niet hebben meegekregen en de omgevingsinvloed kan hier dus een belangrijke rol spelen. Het gedrag van een hond is dus ook een gedeelde verantwoordelijkheid tussen de fokker en eigenaar. U moet de voor en nadelen naast elkaar zetten. Het is uiteindelijk de nieuwe de eigenaar die de keuze maakt.. Ik vind dat het niet mag draaien om de commercie. Je hebt als fokker een verantwoordelijkheid. Het probleem is dat er op dit moment heel veel honden voor een groot deel van de dag in kennels worden gehouden. Ze mogen mee naar hondenshows en veelal houdt het hier mee op. Deze honden zijn veelal angstig en heel afstandelijk en reageren vaak ook heel terughoudend op de prikkels van buitenaf. Er is een enorm verschil in een hond die de hele dag in een kennel buiten staat en een familiehond. De interactie ontbreekt vaak. Zijn wereld wordt letterlijk en figuurlijk heel klein gemaakt. Ze krijgen veel minder prikkels en zullen daarom ook anders reageren. Ze moeten dagelijks interacties hebben met mensen en andere dieren . Wanneer het zo af en toe gebeurt is het niet een continuering. U begrijpt nu waarschijnlijk waarom een hond in een kennel qua karakter gezien zich daarom anders kan gedragen. Uiteraard zijn er ook fokkers die deze verantwoording wel op zich nemen en waarvan de honden af en toe even in een kennel staan maar daadwerkelijk deel uitmaken van het gezin. Het is daarom heel belangrijk om u goed in te lezen en voor te bereiden en uw ogen de kost te geven. De laatste tijd hoor ik regelmatig deze honden zijn toch niet geschikt als familiehond. Ze moeten toch buiten leven. De mensen hebben een beeld gekregen dat de pyreneese berghonden in kennels leven en of voor de bewaking worden gebruikt of een kudde schapen bewaken. U moet niet vergeten dat er in het karakter van de honden die zo worden gehouden een groot verschil kan zijn. Mijn ervaring leert dat ze vaak angstiger zijn en sneller uitvallen naar andere honden en ook veel afstandelijker zijn. Ze reageren veel minder sociaal. Gedrag erft over. Hoe gaat het in zijn werk? Het is belangrijk om te weten ongeacht de opvoeding en het milieu waar de pyreneese berghond in opgroeit , dat hij van oorsprong een waak- en verdedigingshond is en dat hij mede daarom ook een bepaald karakter zal vertonen. De nakomelingen zullen het gedrag vertonen volgens de allelen die zij van hun ouders overerven. Hoe is de verhouding onderling. Een allel kan recessief zijn maar ook heel dominant. De hoeveelheden van een allel kan bepalen of het de ongewenste allel krijgt. Het gaat dan om de verhouding onderling. Het karakter is te verklaren door het "genotype" (de combinatie van 2 allelen) wat dus betekend dat gedrag genetisch is bepaald. We spreken dan van een Monogene overerving. Het maakt in dit geval niet uit hoe ze de hond opvoeden. en in wat voor omgeving hij opgroeit. Ze overerven de genen van hun ouders. Het is dus niet zo dat de genen volledig de oorzaak is van bijvoorbeeld ongewenst gedrag. Het milieu is namelijk ook mede bepalend. Het is maar 1/5 deel wat door de genen wordt bepaalt en 4/5 deel wordt door het milieu en de omgevingsfactoren bepaalt. Het gedrag is zeer complex. U moet het zo zien er zijn van dit gen wat het gedrag vormt twee of meerdere types maar ook allelen. Het is namelijk zo dat een allel kan bepalen dat een hond het gewenste karakter krijgt en de andere weer dat het een ongewenst karakter is. Het is zo dat allelen bij alle honden in paren voorkomen. Het maakt niet uit hoe een hond wordt opgevoed of in welk milieu hij opgroeit. Ze zullen altijd een karakter vertonen dat wat bij het ras hoort. Waakhonden zullen een waakinstinct hebben en een jachthond heeft het instinct om te jagen. Het is het nageslacht dat dit gedrag overerven van de ouders. Het zijn de allelen die overerven en dat is die circa 20%. Het karakter is in soms van meerdere genen die eigen allelen hebben en soms meerdere waardoor het karakter specifiek het gevolg kan zijn van een bepaalde combinatie van genen onderling en allelen. We spreken dan van de Polygene overerving. U begrijpt dat deze combinatie van allelen en genen oneindig kan zijn en hieruit kunnen we dus concluderen dat er weinig pyreneese berghonden hetzelfde karakter hebben. Hier tegenover staat wel dat er bepaalde gedragingen herkenbaar zullen zijn bij bijvoorbeeld honden die veelal in kennels en of op velden ergens met een gebouw erbij worden gehouden. Ze zijn veelal angstiger en ook vaak agressiever. Het gebeurt soms dat het karakter door meerdere genen het gevolg is en dat het milieu en de omgevingsfactoren dezelfde invloed hebben. We noemen dit Polygene over vererving en hebben het dan over multifactoriële kenmerken. U begrijpt dat dit normaal gesproken zelden voorkomt en dat de kans eigenlijk nihil is dat ze dezelfde combinatie van genen hebben. Het is bijna onmogelijk om honden onder dezelfde omstandigheden op te voeden. Het is helaas zo dat er bij de pyreneese berghond tegenwoordig heel veel honden in kennels gehouden worden en zelfs apart leven van de fokker en op een veld in een bijgebouw leven. Hierdoor wordt wel de kans vergroot dat ze onder dezelfde omstandigheden opgevoed worden. U moet wel begrijpen dat het leven in een kennel en of ergens in een bijgebouw met een veld erbij een enorme invloed heeft op zijn sociaal gedrag. Het zijn de milieu-invloeden die hierin dan heel belangrijke zijn. Want u heeft dan hier namelijk wel te maken met de Multifactoriële kenmerken. Het vergroot dus de kans op minder sociaal gedrag. Ze krijgen veel minder prikkels en ervaring uit de wereld mee. Wanneer je ongewenst gedrag wilt voorkomen is het belangrijk om eerst te bepalen welke erfelijke achtergrond een bepaalde gedragsafwijking heeft. De Duitse rasvereniging waar wij bij zijn aangesloten hebben angst testen en Wesen testen en agressie testen om te bepalen of een Pyreneese berghond geschikt is om mee te fokken. De hond moet al deze testen ondergaan om goedgekeurd te worden. Wanneer een hond maar enigszins angstig of agressief reageert wordt hij uitgesloten van de fok. U begrijpt dat hierdoor al heel veel negatieve factoren worden verminderd in het gedrag van een hond. U bent dus enigszins ervan gegarandeerd dat u hond in ieder geval afkomt van honden die goed gesocialiseerd zijn en worden grootgebracht in betere omstandigheden leef en milieu omstandigheden. . Onze honden leven met ons en niet voor ons en zijn een deel van ons gezin. Ik vind het heel belangrijk dat een fokker het karakter in zijn fok meeneemt en er voor zorgt dat de milieu invloeden zo optimaal mogelijk zijn. U moet zich realiseren dat het een familiehond wordt en daarom kunt u vooraf zelf onderzoek doen. Een fokker kan ook een stamboomanalyse doen en zoals al gezegd de hond een gedragstest laten ondervinden. Het is in mijn visie heel belangrijk dat er bij de monogenese gedragsproblemen een stamboomanalyse wordt gedaan . U kunt hierdoor de dragers identificeren. Het is dan belangrijk het aantal die deze gedragsproblemen hebben in kaart te brengen. U kunt na aanleiding hiervan een plan en een goede aanpak realiseren. Verder is het natuurlijk nodig om bij de multifactoriële gedragsafwijkingen vooral de invloeden van de leefomgeving te onderkennen en specifiek de oorzaak zijn van het gedrag dat zo afwijkend is op te sporen. Hierdoor kun je de ongewenste eigenschappen elimineren. Waardoor de kans verkleind wordt dat ze het ongewenste karaktertrekken doorgeven. Het is belangrijk om de nalatenschap zoveel mogelijk met afwijkend gedrag niet te kruisen. Hierdoor alleen kunnen we het beperken. In de rasstandaard staat altijd wat de typische gedragingen van een bepaald ras zijn. Ik kan het nergens terugvinden bij de pyreneese berghond. Zo wordt er niet specifiek gespecificeerd wat hun aanleg, aard en sociale aanleg is. Ik vind namelijk dat er binnen het ras ook de specificaties anders zijn. Waar ik op doel zijn de 3 verschillende typen en mochten de specificaties niet erfelijk zijn, dan kunnen ze niet specifiek toegeschreven worden aan de pyreneese berghond, maar zouden ze moeten toegeschreven worden aan de toekomstige eigenaar of het toekomstige milieu waarin ze zullen opgroeien. En het laatste staat ook niet vermeld. Wat ook niet is vermeld hoe men bepaalde (minder gewenste?) typische karakteristieken binnen bepaalde grenzen kan houden. Ik hoop dat u daarom aan het onderstaande uitleg iets heeft. Terug naar index Er zijn een aantal belangrijke zaken die u moet onderscheiden en waar u rekening mee moet houden. Een Pyreneese berghond is voor heel veel verschillende doeleinden ingezet. Hij is onder andere ingezet om de kudde te bewaken tegen wolven, lynxen, etc.. Hij is voor de bewaking ingezet bij grote kastelen en landgoederen. Ze werden ook ingezet om dorpen die geïsoleerd waren en in nood verkeerde te bevoorraden.  Zijn allereerste taak was gedurende eeuwen het bewaken van de kudde. Het bewaken en beschermen was gericht tegen wolven, lynxen, beren en ook tegen stropers. Wanneer de herder ging slapen nam hij de wacht. Hij kreeg een brede halsband met ijzeren pinnen om. Ze stelden zich dan strategisch op zodat ze alles in de gaten konden houden. Meestal op een heuveltje zodat ze alles goed konden overzien. Hij deed ook regelmatig zijn rondje om er zeker van te zijn dat er geen indringers waren en mede door zijn enorme zware blaf schrikte hij de roofdieren en stropers af om in de buurt te komen. U begrijpt dat dit ook zo is geworteld in zijn genen. Het is een jachthond. Hij is overdag bescheiden en valt niet op en komt zelfs slaperig over maar bij het minste geringste is hij wel direct alert. De Pyreneese berghond wordt nog steeds ingezet . Hij heeft het meest van zijn voorvader behouden te hebben. Ze worden nog steeds op afgelegen boerderijen gebruikt. Ze worden in Amerika en Canada ook nog veel gebruikt. Het probleem bij de Pyreneese berghond is dat hij niet een duidelijk onderscheid kan maken. Wanneer hij bijvoorbeeld een persoon hoort die hij dagelijks hoort, zal hij niet direct opstaan. Wanneer het daarentegen om een onbekende gaat zou hij hem continue blijven volgen en als hij maar een stap te dicht bij zijn territorium komt gaat hij blaffen en hiermee zijn baasje te kennen geven dat er een gevaar schuilt. Hij zou hem onherroepelijk niet uw woning laten betreden. In dat geval zou de indringer op zijn bewegingen moeten letten en niet dichterbij moeten komen en niet dreigen . Een Pyreneese berghond valt alleen maar in uitzonderlijke situaties aan.  U moet zich realiseren als het eenmaal zover is dat dan niemand hem ook maar tegen kan houden. Hij kan ook heel goed door zijn intelligentie andere geluiden onderscheiden en hij heeft een heel goed waarnemingsvermogen. Wanneer u hem in de avond buiten laat zijn dan zijn ze zintuigen direct alert en zou hij direct rondjes gaan patrouilleren om zijn gebied te bewaken. Het is het aard van het beestje en als hij iets abnormaals hoort of ziet dan zou hij dat met zijn zware blaf direct duidelijk maken.  Een Pyreneese berghond is een karaktervolle hond met veel temperament. Hij is zacht maar hierbij ook heel wantrouwend en het is een alerte hond met een koppig karakter. Hij laat zich niet snel misleiden en heeft een sterke drang naar onafhankelijkheid. Hierbij is hij nog eens vastberaden hond. Het is daarom heel belangrijk dat hij u kan vertrouwen en dat hij gehoorzaam is naar zijn baas. Hij is van nature een dominante hond en hebben tevens een drang naar vrijheid. Het is daarom belangrijk hem van jongs af aan te trainen en te leren dat hij op uw commando terugkomt. U moet hem ook veel met andere dieren en mensen en allerlei andere prikkels in aanmerking laten komen anders krijgt u een hond die zijn eigen ding doet. Het is heel belangrijk dat u ze veel in contact laat komen met andere honden van verschillende grote. Ze zijn naar grotere rassen toe niet altijd tolerante honden. Het is daarom heel belangrijk ze zoveel mogelijk hierin te socialiseren. We gaan dagelijks met onze honden wandelen. Ze hebben heel veel contact met andere honden . Ze gaan ook prima zonder lijn en zijn heel sociaal met kleine en grote rassen.  U moet zich wel realiseren dat het heel veel tijd en energie kost om ze zover te krijgen. Als laatste wil ik u er wel op attenderen dat u een Pyreneese berghond niet moet aanwakkeren om agressief gedrag te vertonen. Een Pyreneese berghond is niet de eenvoudigste hond om op te voeden. U moet voor streng en rechtvaardig zijn en hem veel duidelijkheid bieden en het belangrijkste vind ik zorgen dat hij zelfvertrouwen heeft en het een gelukkige hond is die je heel veel liefde moet geven . Wie goed doet , goed ontmoet. U moet genieten van hun aanhankelijk karakter en zijn dapperheid en vooral van zijn zachtheid. Ze hebben een eindeloze blik in hun ogen en zijn vrolijk en ondeugend.  Zeg maar vrolijke ondeugendheid en als u denkt dat u de Pyreneese berghond kent gaat hij u weer verrassen om het anders te doen.  . Pyreneese berghonden die de kudde bewaken Het is bijna onmogelijk om honden in te zetten die niet er tussen geboren zijn. Deze honden leven vanaf de eerste ademhaling bij de kudde. De werpkist wordt in de stal neergezet en de schapen, geiten, etc.. spelen met de pups en ze worden door de schapen gesnuffeld en gelikt. Ze zullen de dieren daarom ook voor hun hele leven beschermen.. Ze beschouwen de weide als hun territorium waarin ze andere honden of wolven niet tolereren. Ze zijn heel alert en kunnen de gevaren goed beoordelen. U begrijpt dat deze honden hele andere prikkels krijgen.  Het is niet te vergelijken met een hond die in een gezin woont. Ze zijn voor hele andere doeleinden gefokt. In Nederland zijn er experimenten gestart met Pyreneese berghond ter beschermen tegen de wolven.  Ze verwachten dat de wolven zich verder gaan vestigen. Er zijn in Nederland al meerdere schapen door wolven doodgebeten.  De wolven komen vanuit Duitsland. Ze verwachten dat de wolven zich snel gaan uitbreiden in Nederland. De herders zeggen dat ze zonder rasters en Pyreneese berghonden de kudde niet meer kunnen beschermen. Een wolf is een beschermd diersoort . Ze mogen het dier niet doodschieten.  Een herder uit Overijssel schafte als eerste een Pyreneese berghond aan. Het zijn geen schoothondjes. Een lief hondje houdt geen wolf tegen.  U begrijpt dat deze honden een ander karakter hebben dan een hond die in een familie wordt groot gebracht. Terug naar index Pyreneese berghonden die deel uitmaken van het gezin Een Pyreneese berghond die deel uitmaakt van een gezin is minder afstandelijk en reageert anders op prikkels van buitenaf. Ze reageren veel gecontroleerde omdat ze het herkennen. Het zijn eigenzinnige honden. Hierbij zijn het ook nog eens eigenwijze honden. U denkt ze te begrijpen. Ik moet u dan teleurstellen. Ze verrassen u elke keer. Wat ze nu normaal vinden dat kan morgen zomaar anders zijn. U denkt he, he. Ik roep hem en dan komt hij zomaar terug.  Waarschijnlijk als je geluk hebt dan komt hij morgen binnen vijf minuten en overmorgen over 10 minuten, etc… Het kan soms wat langer duren. Een Pyreneese Berghond heeft een heel sterk karakter. Wanneer u gaat wandelen zijn ze meestal geobsedeerd door de omgeving en wat eromheen gebeurt en dat u er toevallig nog achterloopt is een bijkomstigheid. That´s a Pyr! . Het zijn hele moedige en trotse honden.  Ze zijn zachtaardig en aanhankelijk voor het gezin. Hierbij wil ik wel aangeven dat ze beschermen. Een buitenstaander kan niet zomaar je woning in lopen. Ze zijn rustig in huis en niet overdreven aanwezig zoals bijvoorbeeld een border collie. . Wanneer u ze overdag voldoende aandacht geeft en hun energie kwijt laat raken dan zijn het in de avond gewoon rustige honden mits er geluiden en of bewegingen zijn die ze niet kunnen traceren.  Ze vinden het heerlijk om bij je te liggen en te knuffelen en zijn snel tevreden en doen veelal hun eigen ding.  Uiteraard mits er voldoende aandacht en ruimte voor ze is. Wanneer ze in de tuin zijn en er komen vreemden voorbij zullen ze aanslaan. Het is controleerbaar mits u er veel tijd en energie in de opvoeding stopt. Het is iets natuurlijks als er iets gebeurt wat niet herkenbaar is dat ze aanslaan. U mag ze hiervoor ook niet bestraffen. Wanneer ze oneindig door blijven blaffen dan moet u ze corrigeren. Ze maken dan een stofje aan in de hersenen die ze een goed gevoel geeft en blijven daarom dan blaffen.  U moet dit vanaf het begin doorbreken.  U moet zich ook realiseren dat ze van het ene op het andere moment kunnen overgaan naar een waak modus.  Ze zijn heel alert.   Ze hebben veel ruimte nodig. Het zijn actieve honden met een uniek karakter en heel bepalend is de omgeving en ervaringen die ze opdoen en wat ze aanleren. Hierbij is ook een deel aangeboren. Terug naar index

Pyrenean Mountain Dog Breeder du domaine de Blanche-Neige More information

Terug naar index

Website copyright by Pyrenean Mountain Dog Breeder du domaine de Blanche-Neige

Schoonheid en gezondheid gaan bij ons hand in hand

PYRENEESE BERGHOND PUPS VERWACHT HERFST/WINTER 2024 (I-NEST)

De tijdloze schoonheid van de Pyreneese Berghond Een Pyreneese Berghond is een aanwinst voor je leven. Deze bij zondere honden leven met ons, niet voor ons. Wij zijn Nederlanders die net over de grens wonen en hebben geen kennels. Onze website biedt heldere informatie en geeft een goed beeld van het ras. Ons doel is om gezonde en zo sociaal mogelijke Pyris te fokken. Het is belangrijk dat deze honden deel uitmaken van het gezin. Ze hebben een natuurlijke neiging tot blaffen en hebben een goed omheinde tuin nodig, waar ze ook een plekje hebben om te graven. Een sterke band en wederzijds vertrouwen tussen de hond en zijn baasje zijn essentieel. Ze genieten ervan om samen met hun baasje activiteiten te ondernemen, en liggen graag samen op de bank: Het is een hond met een vrije geest; geen honden die´simpelweg commando's als “af,” “lig,” of “sta” volgen. Ze zijn sterk aan de lijn en hebben een taak of gezelschap nodig gedurende de dag. Voor ons zijn het echte familiehonden. Wilt u dit bijzondere ras beter leren kennen? Stuur ons een bericht via: WhatsApp: 0049 - 15778697715 of een E-mail: info@pyreneese-berghond-du-domaine-de-blanche-neige.com