Wie zijn wij?

Happy Pyrs, happy me.. De biografie over hoe de passie is ontstaan en ons leven er samen met Pyreneese berghonden uitziet. We leven samen met ze en alle vreugde en verdriet wordt met ze gedeeld. Het is een verhaal waar mijn ervaring en het samenleven met onze Pyreneese berghond in is beschreven. Deze biografie bevat verschillende aspecten. Ik hoop dat jullie er heel veel leesplezier aan beleven. . Passie Waar komt de passie vandaan? Het is het geluksgevoel.. We zijn in de zomer van tweeduizend negen naar een boerderij verhuisd. Onze twee oogappels Isidore en Emilie mee. Het is het beste wat ons is overkomen. Hier is de basis van onze passie ontstaan. Ik heb ervaren dat de liefde wat een pyreneese berghond geeft als een soort van endorfine aanmaken werkt. Fouten maken mag We mogen van Isidorus en Emilie fouten maken. Ze hebben ons altijd liefdevol gecorrigeerd. HALLO . LET JE OP!!! IK BEN EEN PYRENEESE BERGHOND! . Het was bij ons de onwetendheid ..Waarschijnlijk hebben ze gedacht.. Je bent een groentje en maak de fouten maar. We zijn allemaal graag ‘in control’. Zo werkt het niet bij ze.. Het zijn honden met een vrije geest en met een enorme persoonlijkheid en trots. De liefde die ze voor ons hebben heeft mij geleerd dat jezelf ook vrij in het leven moet staan en dat je niet een control freak moet zijn.. We zijn dat gelukkig niet en daarom past het ras zo goed bij ons. Wanneer je denkt dat je ze begrijpt dan gaan ze je weer verrassen. Het kan altijd anders zijn en met respect en liefde en genegenheid kom je heel ver.. Je moet ze leren begrijpen en niet de conflicten op zoeken als je ze kunt voorkomen. Wederzijdsvertrouwen is de basis. .. Gelukkig leren van fouten We hebben ze vanaf het begin los laten lopen bij de paarden, kippen ganzen, poezen, etc.. Een hekje van 80 cm . Wat kan er gebeuren.. Ik hoor de postbode nog gillen. Hilfe, hilfe...Hij stond stokstijf. Isidore er naast. Tot hier en niet verder! Wat moet deze man geschrokken zijn. Help, Help..Mama, mama, Isidore is met zijn dove Emilie ontsnapt. Ik hoor het Fleur nog roepen.. Kom, kom. Ik kan ze nergens vinden. .Zweet op het voorhoofd.. We konden ze gelukkig bij de koeien van de buren ophalen. Het is allemaal onwetendheid.. We mogen fouten maken en vinden dat niet erg.. Het hoort bij onze gedachte gang. Het is de nuchtere aardse kant. Laten we dit thema daarom maar noemen.. “Gelukkig leren van fouten”. Wat zijn ze geweldig et is een geweldig leven, heel veel pyrtjes, veulentjes, kuikentjes, kittens uit de maisvelden, etc .. Onze Isi ging regelmatig vol trots de paarden opzoeken en dan weer de kippen, ganzen, etc.. Hij vond het geweldig. Het is zijn ding. Een samensmelting van alles om hem heen. Het was onze onwetendheid dat hij zich overal tussen alle dieren kon ophouden. Hij heeft nooit een kip kwaad gedaan. Mijn dochter ging elke middag met haar paard en haar trouwe metgezel Emilie uitrijden. Het paste allemaal mooi in ons nieuwe leven. Mijn gevoel is dus goed geweest. Leef bewust en wees bewust en fouten maken is niet erg. Liefde en verdriet Het bewaken van ons dierenparadijs is een hele taak. Wat hebben zij hun taak serieus genomen. Hierna.... Lekker languit op de bank, genieten van de vrije avond. De honden en papa op de bank en wij op de stoelen. Zo heel af en toe kregen wij ook een puntje van de bank. Onze Pyrs zijn in en in gelukkig en wij ook.. Het is heerlijk om er deel vanuit te maken. Ze springen op de bank en je krijgt dan vaak een stevige lik over het gezicht of op je hand.. Het is de genegenheid die ze tonen.. Ik hou van je.. Ik hou van jou en zeg het elke keer. Je bent van mij.. Ze geven zoveel liefde.. Het is niet normaal. Ik word er een klein meisje van.. Diep in mijn hart verlang ik dat ze er voor altijd zijn. Het kan in het leven helaas ook tegen zitten en dan is het verdriet enorm. Je wilt ze niet kwijt. Het geluk is dat je ze in je hart nooit meer kwijt raakt. Het zijn de zoete dromen .. De boerderijhond en gebaren taal Onze Emilie was een dove hond. Het vraagt een aangepaste benadering. We hebben met handsignalen haar commando’s geleerd. Het voordeel was dat Isidore het ook leerde. We konden met gebaren veel bereiken. Ze was heel aanhankelijk en vertrouwde ons en haar Isidore blindelings.. Onze Bigidore zo noemde we hem ook weleens was geen hond voor de shows.. Ik vraag me wel eens af.. Welke hond wel.. We combineren het daarom altijd met een leuke activiteit.. Een Pyreneese berghond wil vrijheid.. Het is een andere discussie.. Schoenmaker blijf bij je lees.. Hij hield alleen maar van de boerderij en alles wat daar leefde van kip tot, paard, poezen, ganzen, zijn mensen familie, etc en natuurlijk niet vergeten zijn dagelijkse wandelingen in het bos... Komische en pijnlijke voorstelling We zijn wel een keer met hem naar een show gegaan. Het werd een komische voorstelling en bovenal een heel pijnlijke. Hij vond namelijk dat hij al bij het eerste show-rondje kon gaan zitten. Het was een enorme dreun, een val met een kracht van tien op de schaal van richter, schat ik in.. Een beetje meer humor en zelfspot mag er wel in.. Hij schrok enorm en liep vervolgens de drukte in. We konden hem gelukkig in de menigte met handensignalen terug roepen. Het heeft dus ook zo zijn voordelen.. Laten we het dan maar zo zeggen. Elk nadeel heeft zijn voordeel. We hebben onverwacht Balou 12 jaar erbij gekregen...Het was een mix van alles en nog wat. Balou was al snel in zijn element.. Ze hebben hem snel geacepteerd. Het werd de grote vriend van mijn vader..Mijn vader was gek op de dieren voederen. Het zegt genoeg. Dom blondje Zo’n dom blondje als ik ben ... Ik dacht dat alle Pyrs net zo zijn als Emi en Isi .. Ze hebben nooit een vlieg kwaad gedaan en luisteren heel goed. Voila, en daar was onze Franse Madame Helene .. Ze deed alles behalve luisteren en vooral waar ze zelf zin in heeft . Het hekwerk kapot bijten, weglopen, niet naar binnen willen komen. KOM HIER.. Wat bedoel je daar mee. . BEGRIJP JE HET NIET.. Ik ben een Française.. Het is een dame met attitude , eigengereid , zelfverzekerd maar vooral heeft ze heel veel FLAIR. Ze is heel mooi. Het is een hittepetitje, met een ijzersterk karakter. Het is de leader of the band. Samen zijn, is samen lachen, samen huilen en samen dingen leren accepteren en verwerken. . Ik sta er versteld van hoe Pyreneese berghonden om kunnen gaan met Alzheimer. ..Mijn demente vader heeft hier twee jaar geleefd met alle dieren. Het is een hele ervaring geweest om te mogen mee maken hoe de Pyrs met alle situatie om konden gaan. Het is alsof ze er voor getraind waren. Ze voelen elke situatie feilloos aan en handelen daar na. Mijn vader was een keer in de tuin op de grond gevallen en kon niet meer opstaan .. Er was een oorverdovend geblaf en het stopte maar niet. Ik ben toen naar buiten gegaan en zag mijn vader daar liggen en onze Isi over hem heen gebogen. Het zelfde gebeurde ook een keer toen mijn vader zichzelf had opgesloten in de paardenstal.. Hij bleef maar blaffen. Je gaat vanzelf kijken.. Parkinson en broodkorstje Wat me heel erg heeft geraakt en eigenlijk heel mooi is dat was dat mijn vader die Parkinson had. Ze elke dag uit zijn handen aan het bijvoeren was.. Het broodkorstje ging soms wel meer dan 10 keer bij hun neus voorbij en dan bleven ze heel geduldig en rustig wachten tot hij het korstje of stukje brood liet vallen en/of als zijn hand enigszins stil was dan sabbelde ze het er voorzichtig uit.. Hij kon het door zijn parkinson bijna niet loslaten. Hij werd in zijn laatste stadium bedlegerig .. Isi , Emy en Balou gingen dan altijd even naar hem toe om hem een kopje en een likje te geven. Ze duwde met hun snuit tegen zijn hoofdkussen aan en dan zag je zijn hand naar ze toe bewegen en vervolgens was er een duw met de snuit en een likje.. Een pyreneese berghond heeft heel veel empathie en voelt elke situatie vlekkeloos aan. Het is vooral elkaar leren begrijpen. Wanneer dat er is dan kun je voelen wat liefde is.. Samen zijn is samen lachen, samen huilen, samen leven en nog veel meer samen beleven. De liefde voor het ras heeft hierdoor een nog mooiere en diepere plek in ons hart geworteld. . . Twee kanten, de grens van de minder leuke kant van onze passie. We hebben na het overlijden van mijn vader al snel Zahrra aan de roedel toegevoegd. Ze had een karakter die levenslang bij ons in het hart gedragen zal worden. .Ze hield alleen van ons en de rest van de mensheid kon haar gestolen worden. Het was onze stille Willie.. Ze lag altijd op de stenen tafel of ergens strategisch in de tuin. Het was haar uitkijkpost. Ze hield van de boerderij en ging altijd met de dagelijkse wandeling met haar Isi en haar Helene mee. Ze was stapelgek op beide. Saartje is helaas veel te vroeg overleden. Ik had haar nog zoveel liefde willen geven. Het enige wat we nog konden betekenen voor haar na de diagnose kanker is dat we met haar en vriendin Helene een afscheids-tour konden doen. We zijn elke dag na de mooie plekjes gegaan waar ze altijd zo in haar element was tijdens de vele wandelingen die we met haar hebben gedaan en probeerde de mooie herinneringen op die manier boven te halen. Het heeft tien dagen geduurd en de laatste avond lagen we met haar op de grond in de woonkamer en hebben gezegd . Meisje je mag gaan. Ik heb uren bij haar op de grond gelegen en haar Helene lag er naast. Ze is in diepe slaap geraakt en nooit meer wakker geworden .Ik geloof heilig dat ze is opgehaald door haar Isi. Ze lag zo vredig en zo tevreden alsof ze letterlijk haar rust had terug gevonden. Meisje we missen je nog elke dag en op een dag zijn we weer samen. Het heeft ons aan tranen niet ontbroken. LOVE YOU FOREVER. Heel kort . We hebben haar beschermt voor de wereld die niet mooi is en ondervonden hoe hard, meedogenloos, doortrapt en gemeen de fokkerswereld kan zijn.. Ze is het middelpunt geweest van een enorme ruzie.. We zijn altijd onze eigen koers blijven varen en dat is het ras beschermen tegen fout fokken en opkomen voor het welzijn van het ras.. Het gebeurt heel vaak dat er honden ergens zwanger bij een fokker worden geplaatst. Ze moeten daar dan bevallen. Het is misdadig om ze uit hun vertrouwde omgeving te halen en dan ergens anders te laten bevallen. Ik zou hier nooit aan mee werken. We hadden het anders besproken.. Hier is de ruzie over gegaan. Het zou in de wet verboden moeten worden. We zijn meerdere “vrienden” onderweg verloren. Het heeft ons vooral heel veel nieuwe inzichten gegeven en daardoor hebben we ook weer heel veel lieve mensen leren kennen. Wat voor ons het belangrijkste is een gezonde markt en het welzijn van de honden en dan zijn er mensen die afhaken en of hun oren laten hangen naar anderen. Het is hun gemis! We hebben geen vastgeroeste blik en onze kijk is gericht op de natuur en op het leven. Het negatieve laat ik zoals het is. Genoeg gezegd dus!! . Het samen leven in een roedel. We vinden het geweldig om hier deel vanuit te maken. Het is een manier van leven en elke dag is anders. Wat het je voornamelijk geeft is een schat aan ervaring. Leven in een roedel zorgt ervoor dat je een goede relatie met ze krijgt. Laten we maar zeggen samen op stap naar levenskwaliteit. Het houdt je gezond. We delen onze ervaring en helpen mensen kosteloos. Het zijn mensen die ten einde raad zijn. We zijn niet de mensen die het allemaal beter weten. Het is bij ons niet van horen zeggen maar er tussen leven. Ik denk dat het een gevoel van kennis opdoen is en dat het je vooral heel veel praktische ervaring leert. Het is niet zo dat mijn ervaring de waarheid is. We zullen nooit iets opdringen .Het is ook voor elke hond anders..Wat we wel weten is hoe we het in de praktijk moeten toepassen. . Ze hebben allemaal een andere benadering nodig. Wat ze in ieder geval nodig hebben is een relatie die bestaat uit een goede connectie en genegenheid en er moet bovenal wederzijds vertrouwen zijn en vooral een harmonieuze omgeving waar ze zich thuis voelen en deel uit maken van het geheel. Ik krijg heel vaak te horen. Ze weten het weer beter. Het gaat dan om het gedrag en de opvoeding.. Er zijn meerdere manieren om problemen op te lossen. Het is alleen van belang dat er mensen in het traject worden opgenomen die praktische ervaring hebben met het ras. Het is voor hondentrainers, therapeuten heel moeilijk te begrijpen en te ervaren dat een pyreneese berghond bijna niet te trainen is.. De leer is te abstract. De toepassing, hoe je de leer moet gebruiken, het uitvoeren ervan, of het doen is bij pyreneese berghonden in de werkelijkheid heel anders. Het vergt een andere aanpak..De roedel moet in een ernstige situatie en bij probleem gedrag ervoor zorgen dat de leer uitgevoerd kan worden. Hier is heel veel praktische ervaring voor nodig en een roedel. Het is dus niet voor iedereen weggelegd en dat wordt me vaak niet in dank afgenomen...als je zoiets zegt.. We hebben in onze roedel van de twaalf honden twee rescue honden Teddy en Balou opgenomen. Onze ervaring is dat als de eigenaar bang wordt van zijn eigen hond het de hoogste tijd is om een andere eigenaar te zoeken. We zijn daarom de herplaatsing begonnen. Het zijn gevaarlijke honden en dat mogen we niet onderschatten. De twee rescues die we hebben opgenomen waren agressief naar andere honden en mensen toe. Het is een heel lang traject geweest. We hebben door met ze samen te leven in de roedel en met heel veel geduld het probleem gedrag in samenwerking met de roedel kunnen herstellen. Het is uiteindelijk nooit de schuld van de hond. Ze worden niet begrepen . Het in harmonie met ze leven en heel veel samen met ze te doen en ze begijpen en vooral duidelijkheid... Zorgt voor evenwicht. U kunt op onze website heel veel vinden over de opvoeding. Zie .Een pyreneese berghond moet met veel liefde opgevoed worden De antroposofische manier en het samen leven. De wekelijkse wandelingen die we maken bij de Xantener- see zijn opgezet volgens de gedachtegang van Sebastian Kneipp het heeft ons doen realiseren dat de cirkel nog lang niet rond is.. De wandelingen met het water en de kruidentuinen , de ronde vormen, de kleuren, geluiden , de geuren , etc.. dat geeft ons kracht en het is vooral heerlijk om er tot rust te komen. De antroposofische manier en leven samen met onze dieren is een deel van ons geworden. Het heeft ons een extra dimensie aan ons leven gegeven.. Het geeft ons leven een verdieping en boven wezenlijke aardse geluksgevoel. We willen dit delen met de mensen die het ras zo waarderen.. We vinden het heel belangrijk om te ontspannen in de natuur met onze honden. Het wandelen bij de meren, het water geeft ons kracht en energie. .We noemen het altijd de aardse nuchterheid. Het is prachtig om onze Pyrs vrij in de natuur te zien. Wanneer je goed observeert dan wordt tijdens de dagelijkse wandelingen zoveel inzage en signalen afgeven. Het is een verrijking voor ons om een goed contact met ze te hebben. .We houden van de aarde en natuur en onze dieren en handelen en leven hier zoveel mogelijk naar. Het is voor ons ook maandelijks genieten als we met heel veel Pyrs gezamenlijk wandelen. We delen dan met elkaar onze passie voor het ras. We hebben ons leven zo ingericht dat we voor onze honden een zo goed mogelijke gezonde ontwikkeling proberen mogelijk te maken. We zorgen dat er echt contact is. Het is gelukkig ook het leukste wat je met ze kunt doen. We zorgen er altijd voor dat het contact ontstaat. We praten met ze en ondernemen dingen met ze en blijven helder kijken wat ze nodig hebben. Het belangrijkste vind ik met het samenleven met onze honden dat ze zich gelukkig voelen. We zorgen daarom vanuit de erkenning voor elkaar en de heldere kijk en geborgenheid dat wij en onze dieren zich veilig voelen en vanuit daaruit verkennen we gezamenlijk de wereld. Zo leven we met onze honden Het afstemmen naar behoefte en een iedeale verstandhouding opbouwen. Onze gedachtegang is dat we altijd goed kijken en luisteren waar onze honden van genieten. Wat bedoel ik hier mee.. Wanneer we naar een bos gaan om met ze naar het honden speelveld te gaan en we merken dat een aantal honden het geweldig vinden om eerst bij het meer als een dolle het water in te vliegen en onze Helene bijvoorbeeld het geweldig vindt om eerst mollen te gaan vangen en elk stukje grond om gaat ploegen om een mol te vinden , dan stemmen we dit af naar behoefte. We kijken wat ze leuk vinden. Ik had in eerste instantie niet door hoe belangrijk ze dit vinden en liep regelrecht naar het speelveld.. Maar nu ik me bewust ben van wat hun behoeftes zijn en welke wisselwerking er moet zijn . Vind ik het heerlijk om hiervan deel uit te maken. Het maakt ze vrij.. Ze worden niet belemmerd en vandaaruit kunnen we verder aan een ideale verstandhouding bouwen. . Ze hebben allemaal iets aparts. Het zijn Pyrs met allemaal andere behoeftes. Zo slaapt onze Didi regelmatig bij ons op bed. Ze gaat eerst aan ons voeteinde liggen en kruipt vervolgens heel voorzichtig tussen ons in. Het is haar veilige plek. De passie begint pas als je een herplaatser ophaalt uit een schuur en je alleen maar een ding kunt doen hem bevrijden, betalen en hem zo snel mogelijk meenemen. We hebben ons niet doen realiseren dat hij onze grootste uitdaging zou worden en je uiteindelijk alleen maar zielsveel van deze zwaar beschadigde onbegrepen lieveling kan gaan houden. Zijn naam is Teddy.. Hij slaapt naast mij en af en toe voel ik een snuit onder mijn hand om te voelen of ik er nog ben. Hij heeft heel veel verlatingsangst. Het komt omdat hij in het verleden op gesloten heeft gezeten. Hierdoor heeft hij een gave ontwikkeld. We noemen hem regelmatig “ Teddy Houdini”. Hij maakt de schuifdeuren open en krijgt alle deurklinken en ook de omgedraaide en dubbel beslag open. De meester van het mysterie en de koning in het ontsnappen. We moeten hem regelmatig bij de buren ophalen. Ze kennen hem gelukkig. Onze Teddy!! We love you!! We hebben geen kennels en ze leven samen met ons. Ze slapen door de hele boerderij en iedere hond heeft zo zijn eigen ritueel. Het belangrijkste is dat ze stabiel met elkaar kunnen leven. We hebben wel als er loopsheden zijn aparte groepen gemaakt en de wat oudere dames slapen samen in de woonkamer met twee reuen. Het vertrouwen is er en dat is de basis. In onze roedel proberen we alle liefde met elkaar te delen. We hebben er nu een klein meisje bij en je ziet en voelt en proeft de samenhorigheid . Ze mag overal aansluiten . Het is geweldig hoe snel ze is geaccepteerd. Het is onze lieve en mooie baby. We zijn onze vrienden Nieves en Lorenzo heel dankbaar. LIENA SHE IS AMAZING! Een pup toevoegen in je roedel is als of je een baby verwelkomt in een gezin met heel veel kinderen. Het vergt geduld, liefde en acceptatie. Ze moeten langzaam leren wennen aan elkaar en uiteindelijk moeten ze met z’n alle aan tafel kunnen zitten. Liena laten we eerst vrij en alles ontdekken en nu ze al haar tanden en kiezen heeft gewisseld is het tijd om stapje voor stapje haar verder dingen bij te brengen. We zijn wel heel voorzichtig met het spelen. Onze Suzette kegelt iedereen onderste boven. Het is een puber..Ze moet haar energie kwijt. Voorzichtigheid is dus geboden. We laten haar in het bos of bij de meren met de andere honden los lopen. Het voordeel is dat ze hierdoor van zelf leert om terug te komen. Ze is vrij intelligent en leert snel. Het is in mijn filosofie heel belangrijk dat ze een deel zijn van het geheel. Het is een manier van leven en dat versterkt de band. Je moet heel veel samen ondernemen en doen en vooral met ze samen leven met je ogen wijd open en niet in de lotuszit met je ogen dicht. Ik zeg altijd dat onze balans komt uit de planten- en dierenwereld. Zo luisteren we ook samen met ze naar muziek en voeden ze ons weer met de lieve sociale contacten en de wandelingen en genieten we intens van elkaar.. We hebben een ideaal en dat is dat we geloven in het samen leven met onze dieren en de hoop en liefde die we hierdoor ervaren geeft ons kracht om bergen te verzetten en te beklimmen We moeten het niet romantiseren Het is niet altijd rozengeur en maneschijn. Het samen leven met de honden heeft ook zo zijn nadelen. We kunnen nooit samen op vakantie of een weekendje weg. Het schoonmaken is mega veel werk en soms lijkt er geen einde aan te komen. De zorgen van een hond die ziek is, het bij ze blijven, een hele nacht op blijven om te kijken of alles goed gaat en desnoods midden in de nacht naar de noodarts. Het verdriet wanneer een hond sterft in je armen want daar bevinden ze zich meestal als ze overlijden. We laten ze geen moment alleen en dan raakt het je diep.. . De algehele verzorging van de honden. Het bereiden van de voeding. Ik ben hier elke dag zo’n uur mee bezig.. De verharing en het kammen. Wanneer ze een wondje hebben of hotspot , de nagels, hubertusklauwen, oren of tanden behandelen, etc.. Het hoort er allemaal bij. De woning 2 x per dag dweilen en dan niet vergeten de poep opruimen, overgeven en de jonge honden die alles versnipperen en takken mee naar binnen slepen. . De winters zijn het ergst.. de natte voetjes,- vachten , -vloer, etc.. het ruikt allemaal naar hond. We hebben van die speciale dekens waar ze op gaan liggen. Vervolgens de dagelijkse was die dit weer met zich mee brengt. Het is een hele dagtaak maar ik heb ze oh, zo lief.. . Wanneer de meisjes loops zijn is het een hele organisatie om de honden gescheiden te houden. Ze hebben dan allemaal een kort lontje en die kan dan niet met die, etc. Het vergt heel veel van je om het in goede banen te leiden . . Het is een hele militaire operatie om een dagje weg te gaan. We moeten dan al om zes uur een groep in het bos gaan uitlaten. Het vervolgens zo indelen dat ze niet bij elkaar kunnen komen en daarbij moet we rekening houden dat Teddy en Femmy alles doen om te ontsnappen. Het zijn de Houdini’s. We zijn daarom altijd blij als we terug komen dat iedereen nog in zijn eigen ruimte is. Het is soms een hele ravage.. We moeten dit maar accepteren .. . Wanneer een teefje van ons wordt gedekt dan kan er altijd maar 1 persoon gaan. Het is wel jammer. We konden er eerst een soort vakantie van maken. Nu, we er zoveel hebben is het moeilijk om een oppas te vinden en moet er altijd iemand thuis blijven om voor de andere dieren te zorgen. Het weegt allemaal niet op met hoeveel liefde en geluk we van ze krijgen. Het is het allemaal waard. In 2016 ging mijn droom in vervulling. Ik ben bij het eerste nestje direct voor de leeuwen geworpen. Het was een nest van onze Isidore en Noortje.. Ze hebben dertien pups gekregen. Het water stond me aan de lippen. Ik heb gelukkig heel veel steun gekregen. Hannelore de Hauptzuchtwart van de rasvereniging en de dierenarts hebben me continue met raad en daad bijgestaan. Ik vind het nier meer dan normaal dat ik minimaal 3 weken bij ze blijf slapen.. Ze vertrouwen me en als er iets verkeerd gaat kan ik ze helpen en bijsturen waar nodig. Het spelen begeleiden..De stille Willies erbij betrekken. De eerste weken worden ze verzorgd door mams. Ze zorgt dat ze warm blijven en helpt de pups met het stimuleren om ze te laten ontlasten en zorgt dat ze schoon blijven. We zijn er de hele dag bij ... Het is heel belangrijk om het allemaal te blijven observeren. Een gezelschap voor ze te zijn.. Het is belangrijk dat ze goed worden gesocialiseerd en dat het ze aan niets ontbreekt. Het is heerlijk om hier deel vanuit te mogen maken. Ze zien spelen, het eten , het knuffelen, het verzorgen, is de ontlasting goed, de moeder die ze alle liefde geeft, etc.. Het schept een band met ze . Nadeel .. Je krijgt hierdoor wel heel veel slaap te kort. We zijn met meerdere en de kinderen zijn onze steun en toeverlaat.. Het is het het allemaal waard. We hebben Amber uit ons eerste nestje (A-Nest) gehouden. Ze heeft het beste uit 2 werelden. Een prachtig karakter en geeft aan iedereen onvoorwaardelijke liefde.. Wat is ze geweldig met ons en de andere dieren. De kinderen van het A-Nest zijn over de hele wereld gereisd. Het doet ons goed dat we nog met iedereen contact hebben. Amber’s dochter Merle is ook pure en zuivere liefde. Het is een blij ei. Wat een innerlijke en uiterlijke schoonheid, wat een enthousiasme, wat een liefde, wat een ......... Ze heeft het allemaal waar een mens gelukkig van wordt. Het is het begin van onze kennel en met deze bloedlijn zullen we ook eindigen. We hebben onze Spaanse dames .Heel anders. Ze hebben heel veel temperament. Ze maken ons gelukkig. We zijn onze vrienden Nieves en Lorenzo uit Spanje heel dankbaar. Het zijn prachtige honden met een heerlijk eigenwijs karakter en daar worden wij nu net heel erg gelukkig van. Het past bij ons. Ze hebben een vrije geest. Het kan elke dag weer anders zijn. Ik denk dat we ze daarom juist zo leuk en lief hebben. . De andere meiden komen uit Belgie. Caroline heeft ons blij en gelukkig gemaakt met Romeo, Noortje en Roosje.. Ze hebben ook een heerlijk karakter en lekker eigenzinnig.. Het zijn schatten . Romeo is een natuurlijke leider. Hij zorgt voor de stabiliteit in de groep. Het is een prachtig wezen zowel van binnen als buiten. De dames hebben een hart van goud.. Helaas heeft Roos problemen met haar hormonen en huid en Elbow Dysplasia. Het is nu onze lieve familiehond. Ze heeft een hoog knuffelgehalte. We zijn dolgelukkig met onze roedel. Het is heerlijk om samen met ze te leven en dingen te doen. Ik weet dat het heel veel werk is en dat het soms wel eens te veel is maar het geeft je zoveel voldoening en liefde dat je het er allemaal voor over hebt. Leuke- en minder leuke herinneringen We willen hiermee de emotionele, leuke en minder leuke kanten de revue laten passeren .Heel, heel dankbaar zijn we dat onze kinderen van onze vijf nesten naar hele lieve mensen zijn gegaan. Het zijn allemaal Happy Dogs! Een Pyr is voor ons een onderdeel van het gezin en er moet genoeg ruimte voor ze zijn. We vinden dat ze overal mee naar toe worden genomen. Het is voor ons belangrijk dat ze open in de wereld blijven staan. De sociale vaardigheden moeten namelijk levenslang onderhouden zijn. We hebben de ideale mensen gevonden . Het is prachtig grote landgoederen en een achtertuin in het bos. Wat we dan weten is dat er dan te veel sociale vaardigheden verloren gaan en dat het kan resulteren in een overdreven bescherming van hun eigen territorium . De bezoekers die komen worden dan bedreigend begroet. Zie ook karakter.. We willen dat niet voor onze honden. Het is voor ons heel belangrijk dat ze deel uit maken van het gezin en er voldoende tijd is en ze ook de ruimte hebben om te ravotten. Het hoeft niet op een landgoed te zijn. We hebben die leven op een boerderij maar ook in een woning met een tuin.. Het belangrijkste is. Ze zijn allemaal een onderdeel van het dagelijkse leven en de sociale vaardigheden zijn gewaarborgd. Hier gaat het om.. Dankbaar, dankbaar zijn we de mensen die ze dat geven.. We geven iedereen de Pyreneese berghond bijbel mee. Ze kunnen hier alle informatie in vinden. Hierbij staat er heel veel op onze website en de mensen kunnen ons 24 uur per dag bellen als er iets is. We hebben nog steeds met iedereen contact en het doet ons heel goed als we horen dat de mensen zo blij zijn met hun hond. Het geeft ons een goed gevoel ! Het versterkt onze passie.. We hebben één pup die is terug gekomen. Het zou een therapie hond worden. Het kind had een hulp hond nodig. Helaas was het kind zwaar allergisch. We hebben het pupje teruggenomen en destijds gratis aan een vriendin in zweden afgegeven. Het was met toestemming van de eerste eigenaar. We hebben ook een hond van 16 maanden terug gekregen. Hij werd niet begrepen en zijn wereld werd te klein. We hebben hem terug genomen en zijn horizon weer doen verbreden. Het gaat nu heel goed met hem. We geven mensen heel veel informatie maar soms weet je in het leven gewoon niet wat je niet weet. Hierbij verkeerde adviezen van mensen die geen verstand van het ras hebben en dan zijn er twee verliezers, de hond en de eigenaar. Het belangrijkste de hond heeft zijn geluk weer gevonden. Alle honden van onze vijf nesten die we hebben gehad zijn allemaal happy dogs en daar zijn we de mensen heel dankbaar voor. Anna rust zacht Helaas is er tijdens een onderzoek een hond uit ons eerste nest van de operatie tafel gevallen en kreeg een aantal hersenbloedingen achter elkaar. Ze hebben haar uiteindelijk in moeten laten slapen. Anna rust zacht. Carvos rust zacht We hebben ook een hond van ons c-nest verloren. Een tragedie. Deze mensen hebben een woning in Griekenland. Een storm raasde over het eiland. Ze hebben er heel veel zwerfkatten en de mensen van het eiland hadden gif gestrooid. Hij heeft ergens een stukje gif gegeten. Ze hebben het niet door gehad totdat hij ging braken en diarree kreeg. Het was al moeilijk om een dierenarts te bereiken. Hij heeft daar in een kleine kliniek gelegen. Het land was niet bereikbaar door de storm. De arts heeft er van alles aangedaan wat in zijn vermogen lag maar het heeft helaas niet geholpen. Het heeft ons allemaal heel erg geraakt en het verdriet is nog steeds enorm. Ze hebben inmiddels weer een nieuwe reu van ons e-nest in hun hart gesloten. Het doet ons goed dat ze weer een hond van ons in hun hart hebben kunnen sluiten. . Het verliezen van een hond is heel pijnlijk. We begrijpen dat ze niet eeuwig bij ons kunnen zijn. Het zijn onze kinderen en geven je onvoorwaardelijke liefde en zijn trouw en bieden je altijd steun.. Het maakt niet uit of ze plotseling overlijden of meer dan tien jaar deel van je leven hebben uitgemaakt. De pijn is er en nog steeds en is vaak hevig en het gemis blijft enorm. Het is de schaduwzijde van als je zo intens als ons samen leeft met je dieren. Het verdriet went niet. Went niet ! Went niet! Fleur Belinda