Pyreneese berghond

erfelijke ziektes

Pyreneese berghond heupdysplasie

Erfelijke ziektes bij de pyrenese berghond

Net als bij veel andere rassen, komen er bij de pyreneese berghond een aantal erfelijke aandoeningen voor. Welke dat zijn? Het is niet eenvoudig te zeggen, want de omgevingsfactoren spelen ook een belangrijke rol. Een voorkomende aandoening is heupdysplasie (HD)

Heupdysplasie bij de Pyreneese Berghond

Heupdysplasie is een ernstige aandoening die in veel gevallen leidt tot problemen bij grote rassen. Volgens Amerikaanse statistieken is heupdysplasie de derde belangrijkste oorzaak voor het in laten slapen van een hond, na tumoren en ongelukken (zoals verkeersongelukken). Dit geldt waarschijnlijk ook voor Europa, inclusief Nederland en België. Heupdysplasie is erfelijk, wat betekent dat het in de genen zit van de hond. Grote rassen, zoals de Pyreneese Berghond, zijn er vatbaar voor. Maar het is belangrijk te weten dat de omgevingsfactoren ook een grote rol spelen in de ernst van de aandoening. Alle honden zouden vanaf de geboorte "HD-vrij" moeten zijn. Als het in de genen zit, kan het naar voren komen, maar als de externe factoren zoals voeding, beweging en gewicht niet in orde zijn, kan de aandoening verergeren. Er zijn maatregelen die je kunt nemen om heupdysplasie te voorkomen of te verminderen. Zorg voor een goede spieropbouw, een uitgebalanceerd dieet (speciale voeding voor grote rassen), en vermijd gladde vloeren en trappen die de gewrichten extra belasten. Het is ook belangrijk dat fokkers uitsluitend met HD-vrije honden fokken om de kans op heupdysplasie in het ras te verkleinen.