Pyreneese berghond pups

Pyreneese Berghond Pups Beweging

Ik heb een artikel gelezen van Dr. Darryl Millis . Hoe belangrijk beweging is bij pups. De professor werkt in de orthopedische chirurgie en heeft meer dan dertig jaar ervaring met orthopedie bij huisdieren . Daarbij geeft hij les aan de Tennessee universiteit en is hij revalidatietrainer. Ik heb de belangrijkste punten uit het artikel gehaald en in een logische benadering verwerkt.. Het artikel gaat over de fabeltjes krant dat pups niet fysiek belast mogen worden totdat de groeischijven zijn gesloten. Let wel op! Het gaat om de normale bewegingen. Abstracte en ongecontroleerde bewegingen en explosieve bewegingen moet je vermijden. We hebben allemaal wel eens gehoord over de 5 minuten regel en herkennen dan dat de pups vaak het huis afbreken. De achterliggende gedachte van het wetenschappelijke artikel is wat je wel kunt doen en wat niet. De eigenaren van de pups krijgen heel vaak te horen dat de pups niet belast mogen worden tot de groeischijven gesloten zijn. Waanzin! Hij is als orthopedisch specialist wel eens gevraagd om een hond van 12 maanden te röntgen om zeker te zijn dat de groeischijven gesloten zijn en heeft ook wel eens gehoord dat een pup eigenaar een contract heeft moeten tekenen dat de pup niet naar buiten mag gaan tot de groeischijven gesloten zijn. Hoe ver gaan we! De wetenschappelijke onderbouwing vind ik belangrijk en vooral heel interessant. Het gaat om de details. Je kunt natuurlijk ook direct naar de samenvatting gaan. De professor heeft enige jaren geleden een roedel van de Afrikaanse Wilde hond van nabij mee mogen maken. Wat hem is opgevallen dat deze honden en ook de jonge honden horen daarbij de hele dag aan het spelen, stoeien en rennen waren. Ze hadden heel veel plezier met elkaar. Hij vroeg zich toen terecht af , wachten de A. Wilde hond pups en jongeren ook met spelen tot de groeischijven gesloten zijn en alle kinderen die actief zijn in de sport. Hoe zit het daar dan mee . Vragen de ouders aan artsen ook eerst röntgenfoto´s om te bepalen of de groeischijven gesloten zijn voordat ze gaan sporten. Hij heeft dit voorgelegd aan een bevriende arts. Zijn bevinding was dat hij niet op de hoogte is van enige bezorgdheid op dit vlak met wel de kanttekening dat er bezorgdheid was bij zware krachtsporten zoals gewichtheffen. Ik wil terug gaan naar de adviezen die al jarenlang gegeven worden en nog steeds worden gegeven. Deze adviezen, hoe zijn ze ontstaan en hoe denkt de wetenschap hierover? Kan het zo zijn dat adviezen om de pups in de beginfase te beperken zijn ontstaan zodat orthopedische problemen niet tot uiting komen en kreupelheid en artrose dan niet zichtbaar worden tot de garantie, dat in het contract staat wat ze bij de aankoop hebben ondertekend, verlopen is. Of is er bewijs dat de adviezen wetenschappelijk zijn onderbouwd en de adviezen goed zijn ? Het sluiten van de groeischijf is bij grote rassen circa 14 - 16 maanden. Ongelukken gebeuren en een trauma is vaak de oorzaak dat de groeischijf breekt. Wanneer het een ongeluk is, noemen we het een trauma. Het kan gebeuren door een sprong vanaf een grote hoogte of dat ze omver worden gelopen door een grote hond en te ruw spelen of een auto die ze aanrijden, etc en hierdoor sluit de groeischijf te vroeg en daardoor blijft en verandert soms de hoeking van de poot. Het kan ook zo zijn dat er een breuk is en dan stopt de groei en de radius groeit dan door. De professor zegt in zijn artikel dat hij zich niet een enkele situatie voor de geest kan halen waar een groeischijf vroegtijdig is gesloten door enkel een beweging of krachttraining. Hoe zit het nu met de beweging en oefeningen . Hoe zit het met de risico´s van de gewrichten? Hij vertelde dat er een Noorse studie is gedaan naar beweging gerelateerde factoren die een risico zijn m.b.t. de ontwikkeling van heupdysplasie. Ze hebben röntgenfoto´s van zichtbare heupdysplasie onderzocht bij de Leonberger, Newfoundlander, Labrador Retriever en de Ierse Wolfshond. Hierbij is geconstateerd dat er waarschijnlijk een toename was bij pups die trappen hebben gelopen vanaf de geboorte tot 3 maanden en het dus beter is dat ze geen toegang krijgen tot trappen en ze het beste buiten op zachte ondergrond en matig ruw terrein mogen spelen om de kans op heupdysplasie te verkleinen. Ze hebben een andere studie gedaan onder de Labrador Retrievers en het onderzoek evalueerde dat, voer, beweging en het gewicht , risicofactoren zijn voor heup- en elleboog dysplasie. Voer vrij tot beschikking is onder anderen geassocieerd met gewrichtsafwijkingen. Het is wel gedaan met een kleine testgroep. Betreft de voeding . Zie..voeding Wat ook hogere risico factoren zijn is het rennen achter een bal, gooien van stokken. Het zijn de plotselinge en ongecontroleerde bewegingen die de kans vergroten dat ze OCD ontwikkelen dit vooral bij grotere rassen. OCD kan ook ontstaan door Trauma zoals springen en landen. Maar voer en de genetische eigenschappen lijken bij grotere rasssen een grotere rol te spelen bij het ontstaan van OCD dan dat de gewrichten worden belast. Er is wel bij abrupte bewegingen en vooral met een grotere krachtsexplosie een verhoogde risicofactor geevalueerd betreft sommige gewrichtsaandoeningen. We moeten wel m.b.t. de genoemde onderzoeken meenemen dat er niet volledig bij de verschillende studies op gebied van gewrichtsaandoeningen met de genetische component rekening is gehouden. . Wat wel duidelijk is en waar bewijs van is geleverd is dat honden die te zwaar een grotere kans hebben op gewrichtsafwijking. Nogmaals ik kan het niet vaak genoeg zeggen, maak de Pyrs niet te zwaar. Wat ook naar voren is gekomen is dat explosieve activiteiten en abrupte bewegingen als de botstructuur zich aan het ontwikkelen is niet goed is. . Dus geen bal gooien en niet met grote honden laten spelen. Je moet de bewegingen zo gecontroleerd mogelijk laten doen.. Schep een goed klimaat hiervoor. Onderzoek m.b.t. de gewone beweging en normale beweging. Hoe zit dat? Het gaat nu interessant worden er zijn hiervan verschillende onderzoekingen en studies geweest bij verschillende rassen. Hierbij wel de kanttekening dat er rassen zijn gebruikt die een laag risico hebben op ED, HD en OCD. Ik doe het samenvatten wat de verschillende studies hebben onderzocht en de uitkomst ervan. Kort woord vooraf De normale bewegingen zetten druk op het kraakbeen in het gewricht en daardoor geconditioneerd om stress en vooral druk die worden opgebouwd te verwerken, hierdoor kan een lichte belasting, rennen het gewricht door aanpassing juist stimuleren. De verschillende onderzoeken hebben uitgewezen dat een gemiddelde inspanning, lopen en rennen geen schade hebben getoond aan het gewrichtskraakbeen. Hierbij moet vooral niet, de niet normale biomechanische krachten werken op de gewrichten zoals HD, ED, PL gescheurde kruisbanden, etc. De studie leert dat bij HD. ED, etc. er bij beweging een versnelde ontwikkeling van atrose is bij afwijkende gewrichten. Hier moet je dus wel heel voorzichtig mee omgaan. Samenvatting Ze hebben verschillende trainingen gedaan op loopbanden en inspannende en minder inspannende in verschillende intentie en de duur van de trainingen. We moeten zorgen dat de omgevingsfactoren zo optimaal mogelijk zijn. Het belangrijkste is dat we de pups schraal houden en ze niet te dik laten worden en dat we bewegingen met een hoge bepaalde dreiging van belasting en abrupte bewegingen moeten vermijden. Dus niet springen van te hoge objecten of heuvel, hooibalen, etc. En het korte draaien moet zoveel mogelijk worden vermeden totdat ze volwassen zijn en geen krachttrainingen doen of aan de fiets. . Er is bij de verschillende studies naar voren gekomen dat er geen bewijs is dat er bij normale bewegingen schade kan ontstaan aan de groeischijven. Zelfs anders. Wanneer er op een rustige en gematigd tempo op verschillende wijze , loopband of normale loop, joggen juist gebleken dat het bevorderend is voor de ontwikkeling van de gewrichten een uur p.d. lijkt juist de gezondheid van het gewrichtskraakbeen ten goede te komen. Schade kan het gewrichtskraakbeen wel krijgen door overbelasting en enorm veel en te zware belasting. Langere afstanden en bij hogere snelheden van wel meer dan 20 kilometer kan leiden tot schadelijke veranderingen van het kraakbeen. Pyreneese berghonden rennen en leggen afstanden af. Het is de natuur. Het helpt puppies tijdens hun spel en dit niet met grote honden om juist een goede bespiering, pezen, ligamenten,kraakbeen en botten te ontwikkelen en ook om het lichaamsbewustzijn en coördinatie te verbeteren. Denk aan het verhaaal van de Afrikaanse Wilde Hond. Het waarschijnlijk wel de reden dat ze zoveel spelen en rennen. Het laatste wat ook belangrijk is , is dat er een onderzoek is geweest bij oudere honden. Hieruit is gebleken dat er bij intensieve trainingen er kraakbeenslijtage bij de heupkop en deel van heupgewricht optreedt. Accepteer dat ze ouder worden en zorg voor de goede omgevingsfactoren. Je loopt dan de minste kans dat er problemen ontstaan. Ongewenst gedrag en de waarschuwingssignalen. Dichter bij de natuurlijke leefomgeving van de pyreneese berghond. Nou, laat me het beeld schetsen. De boer gaat naar buiten om zijn vee eten en drinken te geven en controleren of er niets is gebeurd. In de kudde verblijft een puberende pyreneese berghond. Hij ziet dat er plukjes wol uit zijn schapen is geplukt en dat een oor van zijn schaap bebloed is en zijn kudde hijgend in een hoekje van het weiland staan. Een stukje verderop staat een Pyr die de wacht houdt bij een schaap en opgewonden is. . Het ergste gaat door hem heen. Nee, er is toch geen vijand in het gebied geweest. Dit is gelukkig niet het geval geweest en de schaapsboer denkt er zal wel iets zijn waarom de jonge Pyr het schaap bewaakt of beschermd. . Een paar dagen later ziet hij dat de puberende Pyr de schapen aan het hoeden is en een dag later ziet hij dat hetzelde schaap nat is van de kwijl van de hond. Hij haalt het dier uit de kudde. Wanneer hij een paar dagen later bij de kudde komt ziet dat er heel veel wol van het schaap is getrokken en er een ernstig gewonde met bijtsporen bijzit. .De boer is helemaal verbijsterd . Waarom valt hij het vee aan wat hij altijd zo goed heeft beschermd. Is de hond nu totaal nutteloos geworden. Wat is er nu gebeurt? Er zijn vele verschillende gebeurtenissen van jonge adolescente die de kudde lastig vallen. Het gebeurt vaker. Het is belangrijk dat je de waarschuwingssignalen herkent, je kunt er dan voor zorgen dat het niet zo ver komt. Het is ook het geval als jezelf een eigenaar bent van een pyreneese berghond. Heel vaak ontstaan de problemen omdat de signalen niet worden opgevangen. De meeste pyreneese berghonden die er bij zijn geboren vertonen uitstekend gedrag als ze leven in de kudde. Ze slapen met ze en zijn respectvol en een pup hecht zich aan de kudde. Ze worden gelikt en krijgen warmte en leven ertussen en zijn een deel van het geheel. Hierdoor zullen ze in de toekomst ze bewaken en beschermen. Wanneer een eigenaar zo´n bovenstaande gebeurtenis meemaakt. Zijn ze meestal overrompeld. Het is moeilijk aan te geven waarom zulk soort gedrag ontstaat. Het kan te maken hebben met een slechte voortplanting maar kan ook een hormonaal (tiener-fase) of er is een ander dier toegevoegd odf er is een verandering in zijn dagelijkse ritueel of een aanpassing aan de boerderij of er zijn ineens lammeren geboren. We weten het soms eenvoudig gezegd gewoon niet. Waarom de ene dag wel braaf en van het ene op andere moment ineens niet en gaat hij ruw met de kudde of andere honden om. Het is daarom belangrijk dat we zijn gedrag begrijpen en we de waarschuwingssignalen herkennen. Je kunt dan een heleboel leed voorkomen. We merken dat het hier vaak verkeerd gaat. Wanneer je vooraf de signalen had herkent had je het eerder kunnen corrigeren en het bijsturen waar nodig zodat het niet bij de Pyr escaleert. Helaas komt dit soort gedrag onverwacht. De eigenaren hebben dan enkele subtiele signalen gemist die op dat moment in de brain van de Pyr omgingen. Wanneer je de waarschuwing mist is het nooit de hond zijn schuld. Sommige eigenaren ontkennen dat hun Pyr zoiets zou doen en negeren de waarschuwingssignalen. Ze wijzen het gedrag af (hij speelt alleen maar, hij bewaakt dat dier en beschermt het, hij is dominant, etc..) om dit te negeren ontstaan er een cyclus van problemen. Je moet je goed realiseren dat ze niet van het ene op andere moment van nul naar 'killing stock' of bij de prive eigenaren zo´n soort ernstig gedrag vertonen. Naar de persoon of andere dieren. Een Pyr geeft altijd in zijn gedrag duidelijke signalen af van wat er allemaal in zijn hoofd omgaat. Je moet hier heel opmerkzaam in zijn. Alle zorgen betreft zijn gedrag beginnen als speelgedrag. Je moet een stapje terug doen om het speelgedrag te begrijpen en dan vooral denken aan het prooi-drift gedrag. Wat is het. Het is een instinct van elk roofdier om zijn prooi op te sporen en te vangen om ze vervolgens op te eten. Het is een instinct. Het instinct wordt vaak gebruikt door de hondentrainings-wereld maar ook prive eigenaren stimuleren dit. De prooi is een speeltje . Je herkent als hij er fanatiek in gaat bijten. Ze gaan ermee dchudden en scheuren. Je hoort vaak zeggen , okay, ze speelt weer met haar denkbeeldige vriendje en begint langszaam zijn pootje eraf te bijten. . Er zit prooi-drift achter. Zo ook, bij het apporteren bij een bal of bij het vinden van mensen. Het wordt door hondentrainers vaak dus verkeerd gebruikt. Ze spelen in op hun instinct en belonen het gedrag. Het is niet een enkele actie. Het is een opsomming van commando´s die het prooi-drift stimuleren. Denk maar aan de commando´s zoeken, het horen, zien en ruiken wordt gestimuleerd en denk aan het achtervolgen , dan vervolgens bijten in het voorwerp Vertaal het in dat een hond achter een ander aan rent en in zijn staart hangt. Het is allemaal een teken van prooi-drift stimuleren. aan de of aan de staart trekken bij de achtervolging of ze jagen de hond een hoek in. Denk aan het schaap dat in de hoek stond. We moeten dit niet stimuleren. Je moet het zelf allemaal voorkomen en niet de mogelijkheid geven dat zoiets gebeurt. Want als we naar een documenteren kijken waar een leeuw jaagt in de savanne , zien we ook deze reekst verschillende acties. Het is vooral voor een pyreneese berghond niet goed. Je moet het niet trainen. Ze zijn gefokt met een zeer lage prooi-drift. De Pyrs reactiviteit op het achtervolgen van dingen die in beweging zijn is laag. Je zult ook in het begin al merken dat ze niet echt gemotiveerd zijn als je een bal weggooit om hem vervolgens te gaan halen. Je moet ze niet leren om hun prooi te achtervolgen en hoe ze het dan vervolgens gaan bespringen en erin bijten. Dit is wat je doet als ze traint om een bal op te halen. Het zijn geen roofdieren. Spelen is bij roofdieren, het leren van hoe de sociale structuur werkt, het is teamwerk en leren hiermee hoe ze moeten jagen. Je moet begrijpen dat het speelgedrag de voorloper is van de prooi-drift-reeks. Het is bij roofdieren een stimulerend gedrag , het is de drijfkracht tot overleven. . Een pyreneese berghond zorgt dat de vijand niet in de buurt komt en hoeft niet zijn prooi te vangen. Je moet je goed realiseren dat het aanleren van zulk gedrag heel moeilijk is om het af te leren want het is aangeleerd belonend gedrag en dat kan je niet zo makkelijk veranderen. Het is het moeilijkste gedrag om aan te passen. Ik hoor en zie veel problemen bij het ras die hiermee te maken hebben. Ze bijten en vallen uit naar andere honden en bijten of snappen naar mensen of de eigenaren. Wanneer we het terugkoppelen naar het voorbeeld met het schaap. Op een gegeven moment is de adolescent Pyr gestimuleerd door het vee. Het zou in eerste instantie begonnen zijn met een spel door de schapen. De hond begint mee te doen met het spelen van de kudde. De schapen reageren er niet op en vervolgens zijn ze weggetrokken en dit vindt hij leuk, hij wordt beloond en is ze daarom gaan achtervolgen. Hij gaat vervolgens blaffen naar de kudde om ze in beweging te krijgen. Vervolgens blijft hij het doen totdat het spelletje gaat escaleren en dan komt het moment dat hij beland is in de prooi-drift. Hij blijft ze lastig vallen en drijft ze in het nauw en gaat aan het wol trekken en zijn prooi scheiden om hem vervolgens te bijten. Hij wordt beloond in wat hij doet. Vervolgens kan hij het consumeren. Het begint met speelgedrag en als je de waarschuwingsteken en het spelen vooraf niet kan analyseren dan ben je veelal te laat . Wat als onschuldig speelgedrag begon kan eindigen tot gewonde dieren en of mensen. Leer de lichaamstaal en waarschuwingssignalen herkennen. Hieronder een aantal waarschuwingssignalen. Je moet niet vergeten dat de signalen indicatief zijn voor wat er in zijn hoofd omgaat. De dont´s. Het is niet goed als een pup je arm in zijn bek doet. Je moet je hier bewust van zijn als je een pyreneese berghond pup gaat opvoeden. Hieronder een aantal punten die don´t zijn • Wanneer je Pyr overdreven speels is en zich onvolwassen gedraagt (het geldt ook voor de oudere honden). • Wanneer je Pyr buigt voor vee, andere hond of mens en probeert te spelen. Je weet nu waar het toe kan leiden. Het is een element in de reeks van wat kan resulteren tot prooi-drift. • De Pyr vindt het leuk om je hand of een tak in zijn mond te nemen. Je bent geen prooi. De tak ook niet. Het vee achtervolgen of andere honden. Het is een elemt in de reeks naar de prooi-drift Bijten in de benen, broek of in je schoenen als je staat of loopt. Je bent geen prooi. Zorg dat je het vanaf het begin af aan niet toelaat. Het vee of mens of andere hond vasthouden met zijn poten en afklemmen of met zijn mond. Je hebt dan al signaal(en) in de reeks die leiden tot prooi-drift gemist en of genegeert. . Het vee of andere honden gaat drijven of duwen in een richting en of als ze een dier of mens vastzetten in een hoek of niet vrij wil laten bewegen. Het is een reeks in de prooi-drift. Wanneer ze bij bronnen van water of feeders andere dieren, mensen niet in de buurt laten komen. Zorg dat je vanaf het begin al ze samen laat drinken en eten. Het is dominant en controlerend gedrag. Het is ook een signaal. Verplaats de bron en laat het niet escaleren en verander dus de situatie zodat het niet kan gebeuren. Wanneer je Pyr gaat staren, stalken of een hard blik geeft en met zijn onderhoofd gaat fixeren. De Pyr is dan moeilijk te bereiken. Hij heeft iets op het oog. Het is ook een element in de reeks van de prooidrift. Hier zijn ook al een aantal signalen vooraf gegaan. Wanneer je Pyr respectloos is naar vee, andere dieren of mensen of grof gedrag vertoont , door de kudde stormen of er tegenaan botsen. Het is ook vaak een signaal wat ze geven als ze spelen met andere honden. Wanneer een schaap of een andere hond moe, hijgend, rusteloos is en ongemakkelijk voelt als de hond dichterbij komt. Achter het vee of een hond rent en hem bijt in de staart of oren Let op! Wanneer de hond opgewonden en hyper oplettend is als de kudde of een andere hond beweegt. We hebben het er al over gehad in het voorbeeld. Wanneer een individu in een groep wordt weggedreven en vervolgens erover heen gaat staan en of ervoor gaat staan en blaffen en ze gaat besprinken. Het is dan wel al ver in de reeks naar de prooidrift. Hier zijn al heel veel signalen vooraf gegaan. De volgende stap kan zijn de prooi bijten. Laat het niet zover komen en herken de signalen. Het is niet goed als een pup je arm in zijn bek doet. Je moet je hier bewust van zijn als je een pyreneese berghond pup gaat opvoeden en de signalen die hierboven staan ook serieus nemen. Probeer met woorden, geluidjes, koekjes hem af te leiden en doorbreek de reeks. Die kan leiden tot prooi-drift en uiteindelijk bijten. .